Veertigdagentijd 2018

De veertigdagentijd is weer begonnen, afgelopen woensdag al (Valentijnsdag). Wij begonnen dit jaar een paar dagen later, vanwege de afronding van de kopij voor Mosterdzaadjes. Maar dit weekend zijn we gestart. Kijk mee wat we dit jaar hopen te doen, en laat je inspireren!

40 dagen danken

Ergens in januari noteerde ik voor mezelf het idee om in de veertigdagentijd iets te doen met ‘danken’. Ik kwam een mooi liedje hierover tegen, en het sprak me aan om samen met de kinderen bezig te zijn met danken.

Temeer, omdat ik mij al een aantal jaar laat inspireren door het boek Duizendmaal Dank, van Ann Voskamp. Weinig auteurs weten mijn hart zo te raken als haar woorden dat doen. Danken – eucharisteo – is het centrale woord in dit boek. Danken, wat Jezus doet wanneer Hij een simpel brood pakt bij het laatste avondmaal (eucharistie), en daarmee een beeld schetst van zichzelf. Danken, wat wij mogen doen voor wat er hier en nu als geschenk ontvangen kan worden; gewoon in het normale dagelijkse leven. Om zo vreugde te vinden, diepe vreugde en het volle leven. Doordat we God ontmoeten, hier en nu. Door Zijn vele geschenken te zien die om ons heen zijn. Door God Zelf te zien.

Paas-dankkalender

Het idee van ’40 dagen danken’ bleef bij een idee; er was eenvoudigweg nog geen tijd geweest om het verder uit te werken. Tot ik 1 dag voor de veertigdagentijd ineens getipt werd op de website van de Wonderwolk. En hoe mooi kan het zijn: hier kwam ik precies een uitwerking tegen die exact aansloot op mijn eigen idee: een paas-dankkalender!

De kalender is heel simpel van opzet: voor elke dag een dankkaartje, met daarop een thema wat helemaal raakt aan de normale dagelijkse praktijk van kinderen: vriendjes, familie, speelgoed, huis, kerk, Bijbel, etc. Met een eenvoudig gebedje erbij om God hiervoor te danken. Deze kaartjes kunnen bijvoorbeeld aan een paastak gehangen worden, iets wat wij ook gaan doen. Hoe mooi sluit dit aan op onze serie over ‘bidden met kinderen‘ – Elianne en Joël wilden het gebedskoffertje nog helemaal niet kwijt. En nu…staat hij weer op tafel! Met alle 40 dankkaartjes erin, waarvan er elke dag 1 gepakt mag worden. Is het koffertje leeg, dan is het Paasfeest – zo maken we ook de tijd van verwachten visueel.

Gebedenboekje

Naast de dankkaartjes hebben we ook gebedenboekjes erbij besteld. In deze gebedenboekjes staan precies dezelfde plaatjes als op de dankkaartjes. Deze plaatjes kunnen dagelijks ingekleurd worden (leuk voor Joël en Elianne), en er is schrijfruimte om nog een eigen dankgebedje op te schrijven (leuk voor Elianne, die het schrijven aan het ontdekken is).

We luisterden een liedje: “Dank U, dank U wel” (Dank U voor het graan…etc.) En we maakten cadeaudoosjes van papier, waarbij we vertelden dat ‘danken’ eigenlijk wel lijkt op het krijgen van cadeautjes. Wanneer we God leren danken voor alles wat we krijgen, ontvangen we Zijn geschenk: Zijn aanwezigheid en het leven zoals we dat krijgen.

Het wonder

Alles heeft nu een plek op onze eettafel, samen met een kruis. Om zo 40 dagen te danken, 40 dagen bewust te worden van Gods geschenken, van Zijn aanwezigheid. Om toe te leven naar Gods paradoxale geschenk van het kruis.

“Eucharisteo – dankzegging – gaat altijd vooraf aan het wonder.” schrijft Ann Voskamp. En ik denk het ook: wanneer we God leren zien door de gewone dagelijkse dingen om ons heen, leren we zoveel meer zicht krijgen op het wonder van het kruis. Of, zoals ik het zelf schrijf in Mosterdzaadjes: “Gods heiligheid wordt groter, naarmate we Hem concreter ontdekken in het dagelijks leven.” Zo hoop ik dat we 40 dagen mogen danken – voor heel concrete, eenvoudige dingen. En dat we daardoor straks met Pasen des te meer reden hebben om feest te vieren – omdat Jezus des te groter is geworden.