Het is hier bij ons een intensieve tijd. Twee weken geleden kreeg Elianne zomaar uit het niets de 6e ziekte: drie nachten heel hoge koorts, daarna 2 dagen vlekjes, en daarna was het weer weg. Kort daarop kreeg Joël de waterpokken. Hij was er nog niet vanaf, of Elianne kreeg ook de waterpokken. Nou ja, je kan het maar gehad hebben… 🙂
We waren op vakantie geweest met een nichtje dat tijdens de vakantie de waterpokken kreeg. Dan kun je proberen wat je wilt, maar voorkomen kun je de besmetting niet. Overigens is dat ook niet zo erg, want Elianne en Joël hebben nu beide een ‘mooie’ leeftijd om de waterpokken te krijgen. Krijg je de waterpokken vóór het 1e jaar, dan zegt men dat de weerstand ertegen wellicht niet optimaal opgebouwd is, en dat je de waterpokken dus op latere leeftijd nóg eens kunt krijgen. Krijg je de waterpokken op oudere leeftijd (dus na de peuter/kleuterfase), dan kun je er veel meer last van hebben en er flink ziek van worden. Of voor vrouwen kan het tijdens zwangerschappen ook minder prettige situaties opleveren, alhoewel dat natuurlijk helemaal niet zo hoeft te verlopen.
Joël begon. Hij was erg moe en hangerig, en op een goede dag verschenen de eerste vlekjes. Ik hoopte dat hij door de borstvoeding nog antistoffen van mij mee zou krijgen (ik heb de waterpokken vroeger als kind doorgemaakt), en dat hij dus een milde variant zou krijgen. Helaas kreeg hij toch flink veel waterpokken, en had hij er 1 dag en 1 nacht toch wel echt veel last van. Jammer, toch geen milde variant dus, dachten we.
Totdat Elianne de waterpokken kreeg… Daarbij viel het van Joël in het niet. Elianne zat er letterlijk van top tot teen onder. Met name op haar rug zat één grote concentratie van honderden vlekjes. Dit was niet alleen erg ongemakkelijk voor haar, ze had er letterlijk enorm veel pijn van. Elianne is niet snel ziek, en heeft niet snel veel pijn. Maar nu was het zó erg, dat we haar zelfs voor het allereerst in haar 3-jarig bestaan paracetamol hebben moeten geven (die heeft ze hiervoor gewoon nooit nodig gehad). Gelukkig is de ergste fase nu weer voorbij, de pokken zijn bijna allemaal dicht, en de pijn is grotendeels weg. En tja, het bijkomende voordeel van de pijn op haar rug, is dat ze vergat om aan de pokken in haar gezicht te krabben… Hopelijk blijft het aantal littekentjes dus minimaal.
In de behandeling van de waterpokken zijn we zo natuurlijk mogelijk te werk gegaan. Al naar gelang het nodig was, zetten we de kindjes 1 of 2 keer per dag in een badje met haverzemelen. Het schijnt dat dit de waterpokken sneller laat indrogen. Praktisch is het het gemakkelijkste om een flinke schep haverzemelen in een pantykousje (of een washandje) te stoppen, en dit kousje in het badje te leggen waar de kindjes in zitten. Er komt dan een wittige ‘havermelk’ vrij. Je kunt het pantykousje uitknijpen, en de gelei die er uit komt over het huidje van de kindje uitsmeren en even laten inwerken.
Bij Joël werkte dit prima, in combinatie met een natuurlijke calendula-zalf van VSM. Bij Elianne hielp het echter niet voldoende. Bij haar hebben we dan ook ‘grover geschut’ in moeten zetten. Ik wilde het het liefst zo natuurlijk mogelijk houden, en daarom heb ik de grootste en ergste plekken ingesmeerd met tea tree oil (dit heeft een ontsmettende en anti-bacteriële werking). Vanwege het krachtige karakter van deze olie, durfde ik het niet aan om haar hele huid hiermee in te smeren. Ik weet niet of dit kwaad zou kunnen, maar gevoelsmatig vond ik het een te sterk goedje. Daarom hebben we bij haar KidsClin Coolmousse gebruikt; dit kan net zo vaak aangebracht worden als nodig is (en dat was best vaak).
Het ergste lijken we weer gehad te hebben. Bij beide kindjes zijn de pokken zo goed als ingedroogd, en is de besmettelijke periode weer voorbij. De waterpokken kunnen we afstrepen dus. Nu nog even geduld hebben totdat alle korstjes weg zijn…