Ons gezinsmoment met Pinksteren beginnen we door te kijken naar een zaklamp. Iedereen mag het proberen, maar de zaklamp gaat niet aan, hij geeft geen licht. Samen denken we na: waarom doet de zaklamp het nou niet? Waar komt dat door? De kids hebben geen idee. Maar dan laat ik ze zien wat ik vooraf uit de zaklamp heb gehaald: de batterij.
De kracht van God
We gebruiken de zaklamp als objectles (deze blog van Family Nights bracht me op het idee, alhoewel anders uitgewerkt) . Zonder batterijen doet de zaklamp het niet. De zaklamp heeft de kracht van de batterijen nodig. De batterijen zorgen ervoor dat er licht komt. En we trekken een lijntje naar het Pinksterfeest.
God wil ons graag op Jezus laten lijken. Jezus leert ons om goede dingen te doen die passen bij het koninkrijk van Jezus. Jezus geeft ons de opdracht om anderen te leren ook Jezus na te volgen. Maar zelf kunnen we dat helemaal niet. Of willen we dat niet. Ook wij hebben kracht nodig. Niet een batterij die in ons moet. Maar de Heilige Geest, die in ons wil zijn.
Het verhaal ervaren
We lezen het verhaal van Pinksteren uit een kinderbijbel. En we betrekken onze zintuigen erbij, zodat het verhaal tastbaar, zichtbaar, hoorbaar, voelbaar wordt. Wanneer we lezen over het geluid van de wind zetten we een föhn aan, en horen en voelen we de wind. Wanneer we lezen over de vlammen van vuur, steken we een kaarsje aan, en zien we licht en voelen we warmte.
We pakken er een groeiend plantje bij. Een aantal weken geleden hebben we een zonnebloemzaadje gepland. Daar is nu al een serieus plantje uitgegroeid. We kijken naar het kleine zaadje en het grote plantje wat daaruit gegroeid is. En we denken na over de kracht van de Geest, die ons langzaam maar gestaag meer laat lijken op Jezus. Niet wij moeten heel hard ons best doen, het is de kracht van de Geest.
Thee-raket
We kijken het liedje “Ik moet weggaan” en daarna gaan we naar buiten. Voor een experiment. We maken namelijk een heuse “thee-raket” (zie: Tea Bag Rocket). Van een theezakje knippen we de bovenkant af; de thee gooien we eruit, en we zetten het theezakje rechtop neer. Dan steken we het theezakje aan de bovenkant aan. Snel brandt het theezakje van boven naar beneden op. Maar juist voordat het theezakje helemaal verbrand is, gebeurt er iets spectaculairs: het theezakje is een raket geworden. Het zakje / vlammetje stijgt omhoog! Met grote ogen staan de kinderen te kijken.
Kort leggen we nog even de link naar de kracht van de Geest van God. En dan is ons gezinsmoment weer voorbij. Maar als ik ’s avonds in bed nog even aan Elianne vraag welke drie dingen van de dag het leukste waren, is de “thee-raket” daar één van.