Het is zomer. En vakantie. Ik heb besloten om gedurende de zomerperiode tijdelijk een pauze in te lassen op mijn blog. Een paar weken lang volgt er dus geen nieuwe post. Wil je automatisch op de hoogte blijven wanneer er wel weer gepost wordt? Je kunt je rechts op de pagina via e-mail abonneren op dit blog.
Input nodig?
Bang dat je je gaat vervelen tijdens de zomer? Ik heb een paar suggesties voor je.
- Ga (zelf of met je kind) op zoek naar De gezichten van God.
- Schrijf een brief aan je kind (of aan iemand anders).
- Experimenteer op regenachtige dagen met duurzaam schoonmaken, en doe de schoonmaak-mini-marathon. Of ga de uitdaging aan om je bezig te houden met natuurlijke lichaamsverzorging.
Mijn zomerideeën
Zelf heb ik ook een aantal ideeën voor deze zomer:
Hier en nu
Ik wil proberen deze zomerperiode zoveel mogelijk in het hier-en-nu te leven. Om ‘in het moment te zijn’, bewust te concentreren op het nu – of het ‘nu’ nou leuk is of niet. Ik merk dat op die manier leven enorm verrijkend is. Tegelijk is het (zeker voor mijn persoontje) een enorme oefening; ik zit zo vaak met mijn gedachten bij alles wat ik nog zou willen doen, en bij alle plannen en ideeën die in mijn hoofd opborrelen, dat ik vergeet aanwezig te zijn in het hier-en-nu. Deze zomer wil ik dat heel bewust steeds weer proberen voor ogen te houden. Zeker nu Elianne na de zomervakantie naar school gaat, en deze zomerperiode een beetje voelt als een ‘afscheid’ van de ongedwongen tijd als gezin.
De gezichten van God
In het hier-en-nu willen we luisteren naar God, ontdekken van God, zoeken naar God, leven met God. We zijn bezig met het 40-dagen-zomerproject ‘De gezichten van God’; elke ochtend een kort moment, maar door de dag heen komt het terug. Om eerlijk te zijn, had ik na dag 2 het gevoel: “We stoppen er mee!” Het landde niet bij de kinderen, ik was gedesillusioneerd want het leek mij zo mooi, en het bleef te abstract. Ik gaf het bij mezelf nog één dag.
Qua psychologische ontwikkeling leven peuters en kleuters volop in het ‘nu’. Wat telt, is het ‘nu’. Iets abstracts moet dus gerelateerd worden aan de dagelijkse praktijk, wil het relevant voor ze zijn. Een fantastische uitdaging, ook voor mijzelf, om de thema’s van de dagen te verbinden aan het dagelijks leven – om door de dag heen God te betrekken bij het ‘nu’.
Ik deel twee van onze momenten; om jou uit te dagen ook (zelf of met je kind) op zoek te zijn naar God-in-het-nu.
- Op dag 3 gaat het over “God en de nacht”. Elianne heeft recent ineens een fobie voor donker ontwikkeld – ze is vreselijk bang voor leeuwen, spoken, en wat al niet meer. Als we lezen over God en de nacht, reageert Elianne: “Als het donker is, kun je Jezus niet zien.” Wat een verrassend inzicht door een kind!
We praten erover door. Ja, soms is het donker. Je kunt Jezus dan niet zien. Is Hij er dan ook echt niet? Jawel! Als het donker is, kun je Hem niet zien – maar Hij is er wel. (Nu maar hopen dat ze die gedachte ook snel laat landen in haar hart – gáááp.) - Op dag 7 gaat het over “God en tranen”. Over verdriet, over God die tranen droogt, over God die zelf huilt. In de loop van de dag komt Elianne met een bosje verlepte madeliefjes en boterbloemen bij me. Ze huilt: “Ik wil niet dat de bloemen dood gaan.” Ik reageer: “Verdrietig hè. Ik moet ook soms huilen om zoveel dingen die dood gaan. Weet je nog wat we vanmorgen hebben gehoord? Dat Jezus ook huilt. En dat God tranen droog zal maken en dan hoef je nooit meer te huilen. Dan gaat er niks meer dood.”
Het is een zoektocht – maar wel een mooie. Naar God in het hier-en-nu. Voor Joël is het soms misschien nog wat lastig te verwoorden – maar wat als hij (als het gaat over “God en blijdschap”) blij wordt van een olifant, een leeuw, een bloem? Dan is het toch kinderlijk eenvoudig om daar samen van te genieten en God ervoor te bedanken?
Fijne zomer!
Voor nu wens ik jullie allemaal een hele mooie zomer. Een zomer met momenten waarop jullie ‘het gezicht van God’ mogen zien. Een zomer vol genade.