De vakantie is weer voorbij. Morgen gaat Elianne voor de allereerste keer naar school. Spannend voor haar zelf; en om eerlijk te zijn…ook voor ons als ouders 😉 Joël gaat naar de peuterspeelzaal; vóór de zomervakantie kon hij daar al 2 keer wennen met Elianne samen, maar nu gaat hij daar zelf zijn plekje zoeken. Voor allebei onze kinderen dus een bijzondere tijd. In ons gezinsmoment, de eerste weer na de pauze van de zomerperiode, staan we stil bij deze eerste keer naar school.
Weekoverzicht en praatjes maken
Op een whiteboard tekenen we een weekschema: elke dag van de week, onderverdeeld in meerdere blokjes. In elk blokje vullen we in wat er voor dat stukje van de dag op de planning staat. Zondagochtend: kerk; zondagmiddag: gezinsmoment; maandagochtend: school; thuis lunchen; maandagmiddag: school, etc. We schrijven en tekenen, zodat het voor iedereen duidelijk is hoe het schoolleventje er uit ziet.
De weekschema’s krijgen de komende tijd een duidelijk zichtbaar plekje. We doen een gekleurd magneetje in het ‘blokje’ van waar we ons nu bevinden, en dit magneetje mag elk dagdeel verplaatst worden zodat duidelijk is waar we ons in de week bevinden. We maken een kort praatje over de komende tijd: wat lijkt ons het allerleukste? En wat vinden we best een beetje spannend?
Tekst en zegen
Aansluitend bekijken we de geboortekaartjes van de kinderen. Op elk van de geboortekaartjes hebben we destijds een Bijbeltekst gezet die past bij de betekenis van de naam van onze kinderen. De strekking van de tekst op Eliannes kaartje is dat de Heer haar God is; de tekst op Joëls kaartje is dat het licht van God over hem schijnt. Deze teksten lezen we voor en verbinden we aan wat er de komende tijd staat te gebeuren. Bij de leuke dingen, en bij de spannende dingen: de Heer is God, en Zijn licht schijnt over je leven.
We zegenen onze kinderen op basis van deze teksten, en we bidden: voor onze kinderen, voor hun vriendjes en vriendinnetjes, voor de juffen, voor bescherming.
De rugtas met een symbool
Het leek me mooi om een symbolisch attribuut aan onze kinderen te geven. Een klein voorwerpje wat symbool zou staan voor God, passend bij de betekenis van hun naam. Mijn plan was om een sleutelhanger te kopen. Een sleutelhanger met een hartje voor Elianne (zodat ze, elke keer op school, kan denken aan God), en een sleutelhanger met een lampje voor Joël (symbool voor Gods licht). Deze sleutelhanger zouden ze dan aan hun schooltas kunnen doen en zo steeds herinnert worden aan God die bij hen is.
Elianne ging mee om deze symbolen in de winkel te zoeken. En natuurlijk, zij wilde óók een lampje. En niet één aan een sleutelhanger, maar een echt klein zaklampje. Vooruit dus maar: allebei een lampje. Ze kregen dit als ingepakt cadeautje en nadat ze dit hadden uitgepakt, mochten ze het in hun schooltas stoppen. Ook alle andere benodigdheden kregen een plekje in de tas. De beker, trommeltje, schone kleren. Ze zijn er helemaal klaar voor!
Als afsluiting keken we het liedje “Wees niet bang, wees niet bang, Ik roep je bij je naam.” De hele verdere middag gonsde dit liedje op de achtergrond, we zongen het keer op keer: “Van nu af gaan we samen”, “Ik ben bij je, Ik ben bij je – voortaan.” Zo mogen we, in vertrouwen, het nieuwe jaar in gaan.
Inspiratie voor dit gezinsmoment vond ik in het boek “Met kinderen onderweg”, van Marja Meeuwsen en Henk van Dam.