Gezinsmoment #1 in veertigdagentijd

“Kijk eens! Er komen groene blaadjes aan de takken!” klonk het door ons huis. En ja hoor, aan de takken die dood leken, zijn allemaal kleine groene puntjes verschenen. Niet dood, maar levend! Wat een mooi beeld voor het Paasverhaal!

In de takken hangen al een heel aantal dankkaartjes – elke dag in de veertigdagentijd kiezen we daar één van. Nu de takken uitlopen, is dat een mooi beeld dat ‘danken’ leidt tot leven! Spontaan leidde dit beeld tot ons eerste gezinsmoment in de veertigdagentijd.

Dood en leven in de natuur

Na hele koude dagen, was het op deze dag een aangename temperatuur. Heerlijk om naar buiten te gaan. Elianne en Joël kregen de opdracht om onderweg allerlei dingen te verzamelen die te maken hebben met dood en leven. Een dood boomblad, of juist een frisgroene; bloemknoppen, of droge aarde; een vogelveer, of kleine steentjes – vanalles werd verzameld in de emmertjes die ze bij zich hadden.

God is leven

Weer thuis aangekomen, bekijken we de verzamelde schatten. Ook bekijken we de takken met dankkaartjes nog eens. En we praten er over door, over dood en leven. We lezen een bladzijde uit De gezichten van God, over God die leven geeft én leven is.

We lezen Johannes 10 vers 10, waar Jezus zegt dat Hij gekomen is opdat mensen leven hebben en overvloed. Nou, kijkend naar de dankkaartjes is die overvloed overduidelijk. Jezus kwam om ons leven te geven – een mooie aanloop naar het Paasverhaal. (En: in het volgende vers in Johannes gaat het over de vergelijking van Jezus als goede herder, die Zijn leven geeft om zijn schapen te redden. Een mooi vervolg voor ons volgende gezinsmoment misschien.)

Jezus leeft

We luisteren en zingen het liedje: “Weet je dat de lente komt? / Weet je wel dat Jezus leeft?” En daarna aan ons de opdracht om een natuurschilderij te maken dat dood en leven uitbeeldt. Allemaal krijgen we een kleine canvas, en allerlei kleuren verf. We verven de canvasjes in kleuren die we willen, en we verwerken de materialen die we buiten hebben verzameld: bladeren kunnen in stukjes gescheurd worden, aarde kan met verf vermengd worden, bloemetjes en vogelveren blijven plakken in de verf, enz.

We zijn heerlijk aan de slag, Joël vindt het prachtig om aarde en verf te mengen en over zijn schilderij uit te smeren; Elianne geniet van het mengen van verschillende kleuren, en daardoor nieuwe kleuren te fabriceren. Het resultaat? Vieze handen, chaos op tafel, en mooie canvas-schilderijtjes die een plekje krijgen bij de dankkaartjes. Zodat we elke dag herinnerd kunnen worden dat God in staat is om iets dat dood is, levend te maken.