Jezus is gekomen om leven te geven, zo zagen we in ons vorige gezinsmoment. Wanneer Jezus dat zegt, maakt Hij een vergelijking met een herder met schapen. Een knecht – die heeft niet alles voor de schapen over. Maar een goede herder? Die geeft zijn leven voor zijn schapen!
Dat is het thema voor het gezinsmoment van deze week in de veertigdagentijd: Jezus geeft ons leven, zelfs als Hij daar zelf dood voor moet gaan. Wanneer we toeleven naar Pasen, is dat een mooie maar confronterende gedachte.
“Wegwezen!!” – of toch niet?
We beginnen ons gezinsmoment met het bouwen van een omheining. Alle schapen die we in huis hebben, worden opgetrommeld. (Handig dat wij in onze ‘schapenkoppenstad’ schapenknuffels cadeau kregen bij de geboorte van onze kinderen :-)) De schapen krijgen een fijn, veilig plekje binnen de omheining. En we spelen het na. Dat er een knecht binnen de omheining staat, die voor de schapen moet zorgen. Maar er verschijnen enge dieren op het toneel: leeuwen, tijgers, en (momenteel Elianne’s favoriet) ook een dino..
Terwijl we de situatie naspelen met de schapen en dieren op tafel, vragen we: “Wat zal de knecht doen?” “Wegwezen!!” roept Joël door de kamer – en daarmee slaat hij precies de spijker op zijn kop. De knecht rent er van door, de schapen worden aan hun lot overgelaten.
Daarna spelen we de situatie nog eens na, maar nu met een herder erbij. En dan kijken de kinderen allebei vol verbazing toe: “Wat? De herder vecht met de dieren, en wil zelf dood om zijn schapen een veilig plekje te kunnen geven?” Met grote ogen kijken we elkaar aan. Wat wordt het paasverhaal zo ineens tastbaar en concreet. Wat is Jezus bijzonder!
Veilig
Jezus kiest er voor om dood te gaan, zodat wij veilig kunnen leven. Net zoals een goede herder zijn leven geeft voor de schapen. We lezen de tekst daarover in Johannes 10 vers 14 (uit de Bijbel in Gewone Taal), en luisteren en zingen het bekende liedje “Jezus is de goede herder”. En we gaan aan de slag; om een bloemstuk te maken dit keer, gebaseerd op een foto die ik via Pinterest vond van liturgisch bloemschikken. Dit bloemstuk zetten we op de tafel erbij, bij de dankkaartjes en het kruis. Als zichtbare verbeelding van Jezus, die als een herder zijn leven wilde geven voor ons.
Schapen
We danken God, dat Hij er voor zorgde dat wij leven kregen, en dat we ons veilig mogen weten. En vervolgens krijgen Elianne en Joël allebei nog de taak om een schaapje te knutselen. Joël een ‘wattenschaapje’, Elianne een pompon-schaap, die zo zacht en fijn is dat hij zelfs ’s avonds mee naar bed moet – “voor als ik bang ben”. Een mooie, tastbare herinnering aan Jezus die zijn leven gaf voor ons.