We zijn een heel jaar verder en ik ben het niet vergeten! Kortom, het is weer gelukt: het inleveren van het juffen- en meestersboek van Elianne. Vorig jaar schreef ik over dit idee (zie de blog Een juffen- en meestersboek), en bij deze even in de herhaling omdat ik het gewoon een leuk idee vind en graag leuke ideeën deel 😉
Juffen en meesters
Ik heb gemerkt dat juffen en meesters enorm belangrijk zijn in het leven van onze kinderen. Ze maken hen heel veel uren mee en zien hen ontwikkelen op manieren die ikzelf niet zie. Ze zien hen in het contact met klasgenootjes, tijdens het uitvoeren van opdrachten, wanneer ze buitenspelen, of wanneer ze even hun dag niet hebben. Ik heb diep respect voor iedereen die het aandurft om dit vak uit te oefenen!
Afgelopen jaar had Elianne twee juffen, die allebei op hun eigen manier veel in Elianne geïnvesteerd hebben. Elianne blijft nog even in dezelfde klas, maar één van de juffen gaat weg. Tijd dus voor haar terugblik en foto in het juffen- en meestersboek.
Een boek
Vorig jaar, toen Elianne afscheid nam van de peuterspeelzaal, kwam ik het idee van een juffen- en meestersboek tegen. Dit leek mij zo mooi. Ik doe mijn best om het geheim te houden voor Elianne (wat met recht een uitdaging is, aangezien ons meisje graag a-l-l-e-s weet). Want het lijkt mij prachtig om haar, als ze straks ouder is en van school afgaat, dit boek te kunnen geven. Dit boek, waarin ze een heel mooi stukje van haar ontwikkeling kan zien. Waarin ze mag lezen hoe anderen van haar genoten hebben. Waarin staat hoe ze opgegroeid is tot wie ze nu is.
Aan elke juf of meester vraag ik om een pagina te vullen over Elianne; iets wat zij in haar hebben gezien, een grappige anekdote, of iets anders wat ze leuk vinden om te vertellen. Daarbij plak ik een foto, van Elianne samen met de betreffende juf of meester. Verbaal en visueel wordt het zo een leuk overzichtsboek van haar groei. Over een heel aantal jaar hoop ik haar dit te kunnen geven, als een tastbare herinnering aan een belangrijke periode uit haar leven.
En nu de uitdaging nog om er elk jaar weer aan te denken… 😉
