Na een kleurrijke herfst, waarin er allerlei herfstschatten te verzamelen zijn, komt de winter. De winter waarin het koud is en guur; waarin het stil is en alles wel dood lijkt. Maar ook de winter waarin God er bij is, en Hij een plan heeft. Dat is de algemene gedachte in ons gezinsmoment over de winter, in de serie over de 4 seizoenen.
Winter
We beginnen met een brainstorm over de winter: waar denken we aan als we het woord ‘winter’ horen? We schrijven ‘winter’ op een whiteboard, en daar omheen tekenen we allerlei winterse taferelen: kale bomen, sneeuw, dieren die een winterslaap houden (we bekijken ze in een dierenboek), schaatsen, een sneeuwpop.
Ook het vier-seizoenen schilderij wordt erbij gepakt, en in het stukje van de winter stempelen Elianne en Joël met hun vingers allemaal sneeuwvlokken.
We praten er over door. Over dat in de winter alles wel een beetje dood lijkt. De bomen bloeien niet, veel bloemen groeien niet, veel dieren zie je niet. Eigenlijk lijkt de winter wel een beetje doods.
Dood of leven
Eigenlijk lijkt de winter wel een beetje op een zaadje. Een zaadje voor een bloem. We pakken een handje zaadjes erbij, en we bekijken deze. Het lijkt nergens naar; het lijken kleine, nutteloze dingetjes; het zaadje lijkt wel dood. Maar wacht maar af…. Elianne en Joël doen allebei een potje vol met aarde, ze stoppen de zaadjes in de grond en gieten er water overheen met de gieter. Het lijkt of de zaadjes dood zijn, maar nu moeten we afwachten of dat ook echt zo is…. we hebben geduld nodig tot het volgende gezinsmoment over de lente.
We lezen uit de Bijbel in Gewone taal, en maken een parafrase op Psalm 116 vers 3 en 4: ‘Ik was al bijna dood! Ik was bang en ik had pijn. Toen riep ik naar God: “God, hélp!”‘ Soms zijn wij ook bang, of hebben we pijn. Soms voelen we ons allen, of verdrietig. Soms voel je je bijna dood. Maar dan mag je roepen: “God, hélp!” En zelfs als iets bijna dood lijkt, wacht dan maar af….God is er bij en heeft een plan.
Afsluiter
We kijken het liedje “Je hoeft niet bang te zijn”. Over dat God er is en blijft. Om de beurt bedanken we God daarvoor. De winter lijkt wel doods, maar intussen gebeurt er een hele hoop! Want God is er en Hij blijft.
Als afsluiter van het gezinsmoment gaan we aan de slag met marshmellows. De opdracht is om sneeuwpoppen te maken van marshmellows aan cocktailprikkertjes. Dat lukt ook wel – min of meer – maar of er meer marshmellows opgaan aan de sneeuwpoppen óf verdwijnen in de maag van Joël en Elianne, dat is een vrij duidelijk verhaal 🙂
1 reacties
[…] tegen iedereen die het maar horen wil. Het gaat over de (ogenschijnlijk) dode zaadjes, die we in de ‘winter’ gezaaid hebben. Een ideale samenvatting van waar ons volgende gezinsmoment in de serie over de 4 […]