Als u door diepe wateren en grote moeilijkheden moet, zal Ik bij u zijn.
Als u rivieren van problemen moet oversteken, zult u niet verdrinken!
Als u door het vuur van de onderdrukking loopt, zult u niet worden verbrand.
Want u bent kostbaar voor Mij en Ik schat het bezit van u hoog; Ik houd van u.
Wees niet bang, want Ik ben bij u.
[Jesaja 43 vers 2, 4b en 5, Het Boek © Uitgeverij Jongbloed 2003.]
Laatst overviel het me weer, na het kijken van de film Still Alice. De bewustwording dat ik zo vaak bang ben. Bang voor de toekomst, bang voor wat er misschien zou kunnen gebeuren, bang voor wat mijn kinderen zal overkomen, bang voor wat we zullen moeten meemaken, zullen moeten aangaan, zullen moeten verwerken. Diepe wateren in mijn hart, rivieren met een sterke, meesleurende stroming in mijn gedachten, en verterend vuur vanuit de kritische stemmen in mijn binnenste.
En tegelijkertijd merk ik soms dat er stilletjes goede woorden en vertrouwen mijn hart binnensijpelen. Een diep, heel erg diep gepland zaadje van hoop en vertrouwen. Van rust en vrede. Een weten, geloven, (be)leven: all shall be well. Want we zijn geliefd, eindeloos en immens geliefd. En wat er ook gebeurt, en hoe ons leven er wellicht ooit ook uit mag zien, dit blijft altijd staan: we zijn eindeloos geliefd.
Een dieper ik dan ik - U laat het leven, U laat het bestaan hoe dan ook wat dan ook waar dan ook En hoe dan ook verder, en wat dan ook passeert, en waar dan ook naar toe, onder alles klinkt één stem met goede, zachte woorden Geliefd! ben jij! Geliefd! Woorden die het bulderend geraas van diep water van moeilijkheden overstemmen, de verraderlijke onderstroom van rivieren van problemen ombuigt tot kracht, en de verzengde hitte van de schroeiende kritische stem van het vuur het zwijgen oplegt. In mijn hart: dat water die rivier dat vuur Maar eeuwigdurender in mijn hart, mijn ziel, mijn alles: Zijn trouw. Geliefd! ik! Geliefd!