Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Jullie zijn het zout in deze wereld. Zout heeft een sterke smaak. Maar als het zijn smaak verliest, kun je het niet opnieuw zout maken. Dan is het waardeloos en wordt het weggegooid.’
[Matteüs 5 vers 13, Bijbel in Gewone Taal © Nederlands Bijbelgenootschap 2014]
[Monday Moment in de serie over het Matteüs-evangelie]
Jezus identificeert zijn leerlingen als ‘zout in deze wereld’; dit is iets wat ze zijn. Wanneer ik, in navolging van Jezus’ leerlingen, dit op mijzelf betrek en zout in deze wereld ben, roept Jezus mij op mijn smaak niet te verliezen. Zout heeft een eigen smaak, zo ook ik. Ik moet niet ‘smakeloos’ worden door te doen wat ik denk dat ‘men’ van mij verwacht, of wat zo hoort, of wat zou moeten. Maar ik word geroepen om Jezus in deze wereld te vertegenwoordigen in mijn (door Hem gegeven) eigen ‘smaak’. Om niet mijn identiteit en persoonlijkheid op te geven, uit angst er niet bij te horen; of om mij aan te passen naar het sociaal-wenselijke in de hoop op aanvaarding. Jezus roept mij met deze woorden op om te zijn wie ik ben, en om te doen wat ik te doen heb in deze wereld. Dat geeft smaak!
Als U mij zegt
dat ik dit ben:
het zout in
deze wereld,
laat mij dan niet
mijn smaak verliezen
maar laat men
door mij heen
een stukje van Uw
brede smaakpalet
kunnen blijven
proeven.
© zoekennaarhetgoede.nl